Το Θιβετιανό Σπάνιελ είναι μια αρχαία φυλή με καταβολές από την Ασία. Αρχαίες απεικονίσεις μικρόσωμων σκύλων με πλακουτσωτή μουσούδα και τρίχωμα που θύμιζε λιοντάρια έχουν βρεθεί στην Κίνα και το Θιβέτ. Πιστεύεται ότι η φυλή αναπτύχθηκε από βουδιστές μοναχούς, για να προειδοποιούν στην άφιξη ανθρώπων στους ναούς. Με το πλούσιο τρίχωμα γύρω από το λαιμό και την πλουμιστή ουρά έμοιαζαν με λιοντάρια. Ο συμβολισμός του λιονταριού στη βουδιστική θρησκεία αντιπροσώπευε το θρίαμβο του Βούδα έναντι στη βία και την επιθετικότητα, έτσι τα σκυλιά με εμφάνιση λιονταριού ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή.

Τα σκυλιά αυτά ήταν συχνό δώρο στις ανώτερες τάξεις και έτσι κατόρθωσαν να φτάσουν στην Κίνα και την Ιαπωνία, που αναμφίβολα διασταυρώθηκαν με γηγενείς φυλές. Το σημερινό Θιβετιανό Σπάνιελ μοιράζεται πιθανώς μια κοινή καταγωγή με το Ιαπωνικό Τσιν (Japanese Chin) και το Πεκινουά (Pekingese).

Συχνά εκτρέφονταν και από χωρικούς του Θιβέτ έχοντας ευρύ φάσμα μεγεθών. Τα μικρότερα σε μέγεθος, κατέληγαν στους βουδιστικούς ναούς που με επιλεκτική εκτροφή δημιούργησαν τα κομψά και αριστοκρατικά σκυλιά που έφθασαν ως πολύτιμα δώρα στην Κίνα.

Στα τέλη του 19ου αιώνα, το πρώτο Θιβετιανό Σπάνιελ εισήχθη στην Αγγλία και σταδιακά η δημοτικότητά του μεγάλωσε μέχρι τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο όπου κόντεψε να αφανιστεί η φυλή από την Αγγλία. Μετά από αρκετές επιτυχημένες εκτροφές και εισαγωγές, άρχισε να ανακάμπτει κατά το 1947. Εισήχθηκε στις ΗΠΑ το 1965 όπου γνώρισε μεγάλη απήχηση και αναγνωρίστηκε επίσημα από το American Kennel Club το 1984.

Παρά τη γοητεία του, το Θιβετιανό Σπάνιελ είναι αρκετά σπάνιο.